In nomine sancte et individue Trinitatis,

Amen. Philippus, Dei gratia Francorum Rex. Noverint universi présentes pariter et futuri quoniam carnifices nostri Parisienses nostram adierunt presentiam, requirentes ut antiquas eorum consuetudmes, sicut Pater et Avus noster Ludovicus, bone memorie, et alii predecessores nostri Reges

Francorum eis concesserunt et in pace tenere permiserunt, ita et nos eis concederemus et in pace tenere permitteremus : ad quorum preces, consilio eorum qui Nobis assistebant, concessimus ; verum, quoniam consuetudines ille in carta, quam a Patre nostro habebant, non erant scripte, eas scripto mandari et sigillo nostro confirmari precipimus, Sunt autem hec consuetudines :
I. Carnifices Parisienses possunt vendere et emere bestias vivas et mortuas et quecumque ad carnificium pertinent, libère, sine omni consuetudine et sine pedagio dando, infra banlugam Parisiensem, undecumque res ille veniant, aut quocumque etiam ducantur, si forte cas aliquo duci contingerit ; pisces

Les bouchers pouvaient vendre et acheter bêtes et viandes en banlieue sans acquitter les péages et les coutumes. Ils pouvaient se livrer dans les mêmes conditions au négoce des poissons tant de mer que d'eau douce.

II. Item, nemo potest esse carnifex Parisiensis, quin alii carnifices habeant sua jura, scilicet pastum et potam, nisi spontanea voluntate perdonare voluerint.

Le "past" et "l'abreuvement" : collation, repas que tout aspirant à la maîtrise devait offrir aux Maîtres pour être admis dans la boucherie.

III. In octavis Natalis Domini, dabit Nobis singulis annis unusquisque carnificum duodecim denarios. In octavis Pasche et sancti Dyonysii, tredecim denarios illi qui id a Nobis tenet in feodum.

Fiscalité : pour travailler le dimanche, les artisans devaient verser une obole au Prévôt. Chaque année, à l'Octave de Noël, les bouchers devaient verser douze deniers au Roi. A l'Octave de Pâques et à la Saint-Denis ils donnaient treize deniers à quelqu'un que le Roi mandatait pour cela.

IV. Quisque carnificum, singulis diebus dominicis quibus sciderit carnes porcinas sive bovinas, debet preposito nostro obolum de stallagio; et quisque carnificum débet Nobis singulis annis unum haubentum vini, in vindemiis.

Fiscalité : à l'époque des vendanges, le Roi recevait le "hauban", une redevance en vin, en échange de laquelle les bouchers étaient autorisés à "trancher la viande de porc et de bœuf", c'est à dire exercer leur métier.

Que omnia ut perpetuarn obtineant firmitatem, paginam sigilli nostri auctoritate et Regii nominis caractere inferius annotato communivimus. Actum Parisiis, anno ab Incamatione Domini millesimo centesimo octogesimo secundo, Regni nostri anno quarto. Astantibus in Palalio nostro quorum nomina supposita sunt et signa: S. Comitis THÉOBALDI, Dapiferi nostri; S. GUIDONIS, Buticularii nostri; S. MATHEI, Camerarii; S. RADULPHI, constabularii

Bréviaire de Citeaux : boucher découpant un cochon

 

 

© grande-boucherie.chez.tiscali.fr